فرهنگ افتخار آمیز ایران باستان: روايت فريبا داوودي از برداشتن حجابش

^{روايت فريبا داوودي از برداشتن حجابش}

^{من اين روسري را برداشتم و چون كنار آب بودم، انداختم توي آب و ساعتها به آن نگاه كردم. اوايل موج اين را مي‌برد و من در بردن اين موج به همه عواقب برداشتن آن فكر مي‌كردم. اين كه حالا چه اتفاقي خواهد افتاد. به اين موضوع فكر كردم كه ديگر مي‌خواهم براي خودم تصميم بگيرم. بدون اين كه بندها و قيدهاي مختلف براي من در جامعه تصميم بگيرد. لحظه اي غيرقابل توصيف بود. اين حسي كه باد در موهاي من پيچيد، را هيچوقت فراموش نمي‌كنم. بعد از آن فهميدم كه چقدر در تمام اين سال‌ها استرس و اضطراب داشتم. براي اينكه مواظب خودم باشم كه موهايم بيرون نيايد. وقتي برداشتم ديدم تمام آن قيد و بندها و تمام استرس‌هايي كه سال‌ها براي خودم داشتم كه ديگران چه قضاوتي درباره ظاهر من مي‌كنند، ديگر وجود ندارد و لازم نيست اين قدر وقت بگذارم براي اينكه ديگران بگويند كه اين زن خوبي است}